داستان میوه بهشت

داستان میوه بهشت

از خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله و سلم) منقول است: كه مؤمن بر تخت خود در بهشت نشسته كه ناگاه مرغانى كه قدر شترى هستند مى آيند. مؤمن اراده خوردن گوشت آنها را مى كند، مرغان فورا مى نشينند، بال هاى مرغ ريخته و كباب مى شود و مؤمن آن را مى خورد و چون مؤمن سير شد و الحمدلله گفت، مرغ زنده مى شود و مى پرد و بين مرغان افتخار مى كند.
باز از حضرت خاتم الانبياء (صلى الله عليه و آله و سلم) است كه فرمود:

هريك از ميوه هاى بهشتى يكصدهزار طعم دارد. آنجا دستگاه طور ديگرى است. اين چه نيروئى است كه مؤمن پيدا مى كند كه مى تواند يكصدهزار طعم را در آن واحد بچشد. ساق درخت هاى بهشت از طلاست و خار و چوب ندارد و ساقه اش هم ميوه دارد و هر ميوه اى كه مومن اراده كند فورا جلوى او حاضر مى شود و نكته مهمتر آن كه مؤمن در حال خوردن ميوه اى كه در دهان اوست همان ميوه به ميوه مطلوب ديگرى مبدل مى گردد.
روايتى است از حضرت خاتم كه فرمودند:
در عالم رويا عمويم حمزه را ديدم ((پس از شهادت حمزه)) در حاليكه طبقى از انگور بهشتى نزد او بود. يك مرتبه انگور مبدل به خرما شد. حضرت فرمود: از عمويم سؤال كردم، افضل اعمال را چه يافتى؟
حضرت حمزه فرمود:
1 - سيراب كردن تشنه اى به دست انسان.
2 - صلوات بر محمد (صلى الله عليه و آله و سلم).
3 - محبت ابن عمت على بن ابيطالب (عليه السلام).
خدايا به حق وليت على (عليه السلام) دل هاى ما را مملو از محبت او كن و ما را از دوستان او قرار بده.