دلنوشته محرمی امیر دل

دلنوشته محرمی امیر دل

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم بجای خنده و قهقهه ، فقط لبخند بزنم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم افسار چشمام رو دستم بگیرم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم نمازم مخصوصا نماز صبح رو اول وقت بخونم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم گوش به حرفهای معنوی بدم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم با زبانم بجای جوک و چرت و پرت ، حرف موثر و معنوی بزنم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم دستم هر نوشته خوب و حدیث رو بنویسه، بجای نوشتن متنهای بی محتوا.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم پراهنم رو سیاه کنم و دلم رو سفید.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم غم از دست دادن یک عزیز رو در خودم احساس کنم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم بجای زنجیری که انداختم گردنم، پلاک یا حسین رو روی سر در قلبم نصب کنم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم رفتارم حسینی باشه بجای اینکه ظاهرم مشکی پوش باشه.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم یه وجب سمت خداوند برم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم شروع کنم به خواند روزانه زیارت عاشورا فقط برای اینکه یادم به امام حسین(ع) باشد.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم بعد از خوردن هر آشامیدنی بگم : (( سلام الله و صلوات علی الحسین و لعنه الله قاتلیه و ظالمیه حقوقه )) .

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم با اعمالم بگم یا حسین (ع) بجای اینکه ، با زبانم فقط بلند یا حسین (ع) بگم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم دوستی ام با خدا و بخاطر خدا باشه.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم عهدی رو که با حسین(ع) بستم و گفتم دوستدارت هستم رو به یاد داشته باشم.

سخته ولی سعی میکنم تو ماه محرم یاد قولم با خدا باشم ؟!

اما راستی چه قولی؟!

من قول دادم به خدا که آدم باشم یعنی اشرف و سرور مخلوقات پس آیا این امر جز با انجام اورات خیر است؟

منبع :: دل یه آدم گناهکار.